Birbirimize tahammül edemediğimiz bu zorlu günlerde tam da ihtiyacımız olanı açıklıyor Yaşar Kemal;

“Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır.”

İnsan, insana hasrettir.

İnsan, insana muhtaçtır.

Yorgunluklarımıza rağmen birbirimizde dinlenmeye ve herkesin birbirinden kaçtığı bu asırda yine birbirimize koşmaya ne çok ihtiyacımız var.

Hiç sevilmemiş insanlar tanıdım. Hayatı boyunca başı bir kere bile okşanmamış, hep ötekileştirilmiş, gidecek tek yeri istenmediği yer olmuş, gözyaşlarını hep kendi silmiş ve lügatında sevgi dışında her şeye bir anlam yüklemiş bu insanların sıkıntılarına bir gülümseme yerleştirecek kadar vaktimiz de mi yok?

Hayatında bir yârin gölgesinde dinlenmemiş, sevmemiş, büyümemiş,  bir gül koklamamış bir kere bile babası tarafından gururlandırılmamış, anne kokusu nedir bilmemiş, başarıyı yakalayamamış hep düşmüş yalpalamış ama hiçbir zaman anlaşılamamış insanlar, hep gitmek isteyip kaldıkları yerde mutlu olmayanlardır.

Mert GÜL Yazdı : Ekonomiye neler oluyor? Olası ve beklenen bir krizden Bingöl nasıl etkilenecektir.

Sevgi, bu hayatta karşılığı en güzel olan şey değil miydi? Neden bizi gerçekten seven insanları uçuruma götürecek sözler söyleyerek karşılığını veriyoruz? Her gün yüzlerce insanın yalnızlığına çarpmadan ilerlerken kendi yalnızlığımızda boğulacağız. Bunca iletişim ağına rağmen, sesimizi kendimizden başkasına duyuramayacak kadar büyük bir boşluğuz. Yan yana olup bir o kadar apayrı olmayı nasıl becerebiliyoruz, bilmiyorum.

Hayat kısa insanlar ölüyor.

Her gün sevdiğiyle veda etmeden binlerce insan toprağa gömülüyor. Dünyanın en büyük hüznüdür, sevdiğine veda etmeden, son bir kez sarılma fırsatı bile yakalayamadan onu kaybetmek. Sessizce, kimsesizce…

Şairin dediği gibi “Ya birlikte bir oluruz, ya da birer birer yok oluruz“

Birbirini sevmeyen milyonlara rağmen beni sevdiğin için teşekkür ederim.